در راستای سیاست‌های اصولی سازمان مبنی بر تعامل با مؤدیان مالیاتی و رعایت اصل اعتماد به منظور ارتقای فرهنگ خوداظهاری مالیاتی و با توجه به اینکه اطلاعات حساب‌های بانکی فی‌نفسه مؤید درآمد اشخاص نمی‌باشد، کلیه ادارات امور مالیاتی در فرایند حسابرسی مالیاتی تراکنش‌های بانکی مشکوک برای جمع‌آوری اسناد و مدارک و ارائه توضیحات لازم توسط مؤدیان مالیاتی، مهلت کافی و مورد نیاز را در نظر بگیرند. بدیهی است در اجرای مفاد این بند یکی از مهم‌ترین اسناد و مدارک برای تعیین درآمد مشمول مالیات، اظهارات مکتوب مؤدیان در خصوص تراکنش‌های بانکی می‌باشد؛ بنابراین در مواردی که مؤدی در اظهار مکتوب خود ماهیت هر یک از تراکنش‌های بانکی سال 1397 و قبل از آن را اعلام نماید، در صورتی که اسناد و مدارک مثبته&

شماره بخشنامه    200/99/31

تاريخ         1399/01/31

تفاوت ها 

یکی از تفاوتهای بررسی قبل از سال 95 مربوط به واریزیهای بالای 150 میلیون ریال میباشد که با توجه به بند 10 بخشنامه  اگر مبالغ واریزی زیر مبلغ 150 میلیون ریال باشد در صورت که مربوط به درگاه و پوز نباشد از مبالغ قابل بررسی حذف میگردد. 

برای کلیه تراکنشهای

الف: تراکنش‌های بانکی که اساساً ماهیت درآمدی برای صاحب حساب ندارند از قبیل:

برخی مشاغل ماننده مشاوران املاک، نمایشگاه‌های اتومبیل و فعالیت‌های دلالی و حق‌العمل‌کاری کلیه واریز­ها به حساب این اشخاص متعلق به آنها نبوده و بسیاری از ان دست مشاغل تحت دریافت کارمزدی مشخص و به عنوان واسط مبالغی به حسابشان واریز می­گردد که متعلق به خودشان نیست و بایستی با کسر کارمزد خود مبلغ اصلی معامله را به صاحب اصلی کالا بازگردانند که ضریب به کار رفته در این خصوص بسیار کمتر از ضرایب خود فعالیت اصلی می­باشد. نتیجتا مودیان می­توانند با اثبات این امر درآمد مشمول مالیات خود را در بررسی های تراکنش بانکی بسیار کاهش دهندو ضمنا بند 20 بخشنامه نحوه بررسی و رسیدگی به اطلاعات پولی و مالی واصله از جمله تراکنش‌های بانکی به شماره 16/99/200 در تاریخ 31/01/99 صراحتا به این موضوع اشاره نموده